21.4.13

Μαίρη Μαίρη

Πιάσαμε την κουβέντα και δεν προλάβαμε να βάλουμε ούτε μουσική αλλά εγώ όταν έφυγα από τη Μαίρη τραγουδούσα Cyndi Lauper.Girl just want to have fun.Τέλειωσε τις σπουδές της στη νομική Θεσσαλονίκης και γύρισε για λίγο στην Πάτρα,να πάρει φόρα.Το πρωί δουλεύει στα δικαστήρια και το απόγευμα διαβάζει για τη δουλειά,για τα Ισπανικά,βιβλία,το κουτί από τα δημητριακά,τις πινακίδες των αυτοκινήτων,τα γκράφιτι στους δρόμους,οτιδήποτε έχει γράμματα. Η γλώσσα δεν έχει σημασία,τις ξέρει όλες.Στο σπίτι της θα δεις φωτογραφίες από την Θεσσαλονίκη μου μεγάλη φτωχομάνα,τις παρέες της που κρατάνε χρόνια,τις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες και τις παραστάσεις που έχει παίξει.Μέσα σε όλα πρόλαβε να παρακολουθήσει και δραματική σχολή ενώ σπούδαζε.Το πουά σε όλες του τις εκδοχές,γλυκιά μυρωδιά και άπλετο φως να μπαίνει από την τεράστια βεράντα.Το καλοκαίρι φουσκώνει μια πλαστική πισίνα,πετάει μέσα πλαστικά παιχνίδια και - θα θελε να- κάνει βουτιές.Προσπαθεί να κρατήσει τα φυτά της ζωντανά και σχεδόν πάντα τα καταφέρνει.Σιγά σιγά ετοιμάζει βαλίτσες για Ολλανδία.Μεταπτυχιακό και μετά όλος ο κόσμος δικός της.Συγκινείτε εύκολα,αγαπάει πολύ,μιλάει ασταμάτητα,φοράει τα φουστάνια της και τα χρωματιστά της παπούτσια και στροβιλίζεται.Συννεφάκια στον ουρανό της;Nada!



























15.4.13

Victor

Εγώ είμαι πάλι.Το girl.Διπλωμένη στα έξι για βγάλω φωτογραφίες και να μην  πετάξω κάτω κανένα ηχείο,να μην σπάσω καμιά ντουζίνα κιθάρες και να μην ξηλώσω καλώδια.Είμαι στο δωμάτιο του Βίκτορα.Μπλέ τοίχος,αφίσες,σημαίες από ομάδες και ένα μικρό ψυγείο με redbull.Ένα μεγάλο παιδί.Άν ερχόμουν χρόνια πριν σίγουρα θα διπλωνόμουν για να μην σπάσω το κάστρο των ιπποτών,το καράβι των πειρατών και την πλαστική ντράμς.Να κι ο Βίκτορας.Με δύο ποτήρια ζεστό τσάι και μπισκοτάκια.Έχει και τα καλά του να έχει και μαμά το σπίτι μου λέει.Ξέρω,λέω εγώ, κάνει τα τζάμια αόρατα.Δεν με πρόλαβες στο σπίτι που έμενα μόνος μου.Ξέμεινα όμως από συγκάτοικο και να 'μαι πάλι πίσω.Έχω ακούσει ιστορίες από αυτό το σπίτι.Αυτό δεν του το είπα όμως.Κουβεντιάσαμε για φίλους που είναι έξω πια και τους παρακολουθούμε να αλλάζουν την ζωή τους ενώ εμείς πίνουμε τσάι στο πατρικό.Τραβάμε όμως και την κουρτίνα να μη μας βγάζει τα μάτια ο ήλιος.Είναι τόσο κακό αυτό;Ηχολήπτης στον σταθμό του πανεπιστημίου,μουσικός των minor project,έγραψε την καταπληκτική μουσική της Ιλιάδας και ως Victor συνθέτει δική του μουσική.Πήγαμε και στο στούντιο.Εκεί πια διπλωμένη στα δώδεκα για να μην πατήσω κρουστά,πλήκτρα,παρτιτούρες και υπολογιστές,τον είδα στον φυσικό του χώρο.Μου έδειξε με καμάρι τα μικρόφωνα του και μια πεταλιέρα που φτιάχνει και καφέ μάλλον.Γλυκός,σεμνός,αξιολάτρευτος,ταλαντούχος.Και αυτός.Με κάλεσε σε πάρτι και τον άφησα για να δει αγώνα.Προφανώς!Έλα Βίκτορα πες την αλήθεια.Κάτω από το μαξιλάρι είχες κρυμμένα playmobil.





























8.4.13

Έλεναrt

Άνοιξα την πόρτα του ασανσέρ και έτρεξε πάνω μου χαρούμενη και φασαριόζα.Με κοιτούσε με τα τεράστια μάτια της και με καλωσόριζε.Σχεδόν με έσπρωξε στη κουζίνα και καθίσαμε μαζί στο πάτωμα να κάνουμε τα δικά μας. Αφού μου μασούλησε τα μαλλιά και με έγλειψε αρκετά,η Τζίντζερ,με άφησε να ασχοληθώ και με την αφεντικίνα της.Την Έλενα.Πάρε γλυκό,θα σου φτιάξω και καφέ αλλά σου ζητάω συγνώμη από τώρα,δεν πίνεται!Γέλασα όταν την είδα να ψάχνει κατσαρολάκι για να μου τον φτιάξει και όταν έπεσε το μάτι μου στο λουλουδάτο πιάτο,με τα λουλουδάτα χαρτάκια για το γλυκό και την λουλουδάτη φούστα της.Μεταφερθήκαμε στο δωμάτιο της που είναι ο χώρος της.Εκεί πατάει το γκάζι της ραπτομηχανής της και φτιάχνει τσαντάκια,παρατσαντάκια,κοκαλάκια,φουστανάκια,συμπραγκαλάκια.Τώρα ετοιμάζεται για το μπαζάρ της Φιλοζωικής Πάτρας που είναι σε λίγες ημέρες.Το μάτι μου έπεσε στο υπέροχο ξύλινο κρεβάτι της.Είναι της γιαγιάς.Το έβαψε,του έστρωσε και μια πολύχρωμη πλεχτή κουβέρτα,πάλι της γιαγιάς, και έκανε και μια πατέντα στο στρώμα για να καλύψει τη γούβα που φυσιολογικά άνοιξε με τα χρόνια.Μερικά κάδρα που πλαισίωναν κεντήματα,στον απέναντι τοίχο.Ε ναι,της γιαγιάς.Και παντού τσάντες,μαντίλια,μικρούτσικα αντικείμενα,κουμπιά,ψαλίδια,χάντρες και δαντέλες. Ξεκίνησα να ράβω για μένα αλλά στην πορεία έπρεπε να ζω και κάπως.Έτσι το πολιτικό της νομικής που τελείωσα έγινε πολιτικό της ραπτικής!Γέλασα πάλι.Πήρα και το δώρο μου και έφυγα αφού χαιρέτησα τους φίλους της που ήρθαν να μας κάνουν παρέα και φυσικά την Τζίντζερ!'Ελενα...αυτός ήταν καφές!

















1.4.13

Ο ταλαντούχος κύριος Δημήτρης Γκιούλος.

Ο κύριος ¨Δί άρλεκιν πάροντι¨ και ¨12 καρέ¨ για όποιον δεν ξέρει.Συγγραφέας στο είδος και σου μιλάει γι'αυτό, αν σου μιλάει γι'αυτό,λες και είναι τόσο απλό όσο να φτιάξεις κρέπες με σοκολάτα για τον καφέ.Μου μίλησε για μελλοντικές δουλειές και σχέδια αλλά όχι γι'αυτά που έχει ήδη κάνει.Ανάμεσα στη ζύμη για την κρέπα και τις άνετες μαξιλάρες που μάζεψε από τα σκουπίδια, κάθισε να τον ψαχουλέψω.Του πήγα και μπισκότα για το ευχαριστώ σε σχήμα ελέφαντα αλλά αυτός τα πέρασε για μαμούθ.Βλέπω να φοράει μια γαλάζια και μια πορτοκαλί κάλτσα,βλέπω αφίσες,βλέπω μπουκαλάκια,φακελάκια,βαζάκια,βλέπω μια μαμαδίστικη κουρτίνα,βλέπω ένα ποδοσφαιράκι,ένα αεροπλανάκι,ένα κορίτσι.Δέν βλέπω τα βιβλία του.Είναι εκεί στο ράφι χαμηλά μου λέει.Άρθρα από αυτόν και για αυτόν σε έντυπα.Ούτε αυτά βλέπω.Γράφω το κείμενο για την Ιλιάδα που θα ανέβει στο act,μου είπε.Βλέπω συλλογή από παππουδίστικα καπέλα,μια πένα με μασημένη την άκρη της και μια πολύχρωμη σβούρα.Βλέπω και τον Δον Κιχώτη του Πικάσο.Μου εξηγεί ότι είναι ένας πίνακας που κουβαλάει μαζί του από τη κούνια.Έναν ρομαντικό άνθρωπο βλέπω,έναν τύπο που μικρός ήθελε να γίνει αστροναύτης και έμεινε πιστός στο πλάνο του.Ταξιδεύει μακριά,πατάει πότε στη γη και πότε στο φεγγάρι και φοράει μία αταίριαστες κάλτσες με βερμούδα και δείχνει τον Δον Κιχώτη στη γάμπα του και μία κάσκα για να τον προστατεύει.Τι εννοείς δεν έχει διαστημόπλοιο;