Έλεναrt

Άνοιξα την πόρτα του ασανσέρ και έτρεξε πάνω μου χαρούμενη και φασαριόζα.Με κοιτούσε με τα τεράστια μάτια της και με καλωσόριζε.Σχεδόν με έσπρωξε στη κουζίνα και καθίσαμε μαζί στο πάτωμα να κάνουμε τα δικά μας. Αφού μου μασούλησε τα μαλλιά και με έγλειψε αρκετά,η Τζίντζερ,με άφησε να ασχοληθώ και με την αφεντικίνα της.Την Έλενα.Πάρε γλυκό,θα σου φτιάξω και καφέ αλλά σου ζητάω συγνώμη από τώρα,δεν πίνεται!Γέλασα όταν την είδα να ψάχνει κατσαρολάκι για να μου τον φτιάξει και όταν έπεσε το μάτι μου στο λουλουδάτο πιάτο,με τα λουλουδάτα χαρτάκια για το γλυκό και την λουλουδάτη φούστα της.Μεταφερθήκαμε στο δωμάτιο της που είναι ο χώρος της.Εκεί πατάει το γκάζι της ραπτομηχανής της και φτιάχνει τσαντάκια,παρατσαντάκια,κοκαλάκια,φουστανάκια,συμπραγκαλάκια.Τώρα ετοιμάζεται για το μπαζάρ της Φιλοζωικής Πάτρας που είναι σε λίγες ημέρες.Το μάτι μου έπεσε στο υπέροχο ξύλινο κρεβάτι της.Είναι της γιαγιάς.Το έβαψε,του έστρωσε και μια πολύχρωμη πλεχτή κουβέρτα,πάλι της γιαγιάς, και έκανε και μια πατέντα στο στρώμα για να καλύψει τη γούβα που φυσιολογικά άνοιξε με τα χρόνια.Μερικά κάδρα που πλαισίωναν κεντήματα,στον απέναντι τοίχο.Ε ναι,της γιαγιάς.Και παντού τσάντες,μαντίλια,μικρούτσικα αντικείμενα,κουμπιά,ψαλίδια,χάντρες και δαντέλες. Ξεκίνησα να ράβω για μένα αλλά στην πορεία έπρεπε να ζω και κάπως.Έτσι το πολιτικό της νομικής που τελείωσα έγινε πολιτικό της ραπτικής!Γέλασα πάλι.Πήρα και το δώρο μου και έφυγα αφού χαιρέτησα τους φίλους της που ήρθαν να μας κάνουν παρέα και φυσικά την Τζίντζερ!'Ελενα...αυτός ήταν καφές!